Tematyka szpiegowska jest mi raczej obca. Nigdy nie zastanawiałam się, jakie są sposoby na zdobycie pożądanych informacji, w jaki sposób zbudowane są struktury organizacji, które się pozyskiwaniem takich danych zajmują i jak bardzo skomplikowana jest siatka powiązań między osobami, ugrupowaniami, państwami. Trylogia Aleksandra Makowskiego uświadomiła mi jak bardzo duża była moja ignorancja w tym temacie. 
Dużo napisano książek o wojnie, wiele z nich czytałam, a jednak każda kolejna, którą biorę do ręki pokazuje mi inny jej obraz, wywołuje kolejne emocje i przerażające sytuacje, których mam nadzieję, nigdy nie doświadczymy. Helen Bryan napisała historię, która miała być hołdem dla ludzi, którzy przeżyli piekło, chciała pokazać jak wiele może się zmienić przez lata trudów, śmierci i niepewności. 
Warszawskie Targi Książki, które w tym roku miały swoją 7 edycję, są dla mnie najważniejszym polskim wydarzeniem związanym z książkami. Od trzech lat spędzam tak wszystkie cztery dni, chcąc zdobyć jak najwięcej energii na kolejne 356 dni!
Niektóre historie, choć nic tego nie zapowiada, sprawiają, że zupełnie nie mogę się od nich oderwać. Przyciągają, hipnotyzują, wstrzymują oddech... Kiedy czytałam "Bez słów" Mii Sheridan pobudziła ona moje zmysły, ale dopiero "Calder" sprawił, że zapłonęły żywym ogniem. Archer był wspaniale wykreowanym, niespotykanym bohaterem, ale od paru dni to Calder zaprząta wszystkie moje myśli. O czym jest ta książka i dlaczego tak przyciąga? 
